Boy verirken kılıca ustası
savaş meydanlarının kırmızısını getirmezmiş aklına,
birer birer düşen vücutlar
tepelerinde daireler çizen akbabalar
geride ahuzar olanlar kara gözlerinden ağlarken, kimseler bilmezmiş mezarlar henüz çocuklar doğmadan kazılırlar,
“Hiç yaşanmadi o devirler” demeyin sakın, içersinde dervişlerin olmadı bir zamanmış bu zaman, karşılıksız sevdaların alışgeldik halleri, ve parça parça olmuş yürekleri sağdan soldan toplayıp yeniden yapıştırmaya çalışanlar
sınırları içerisinde savaşların hiç bitmediği o kücük ülkede beklerlermiş