Boy verirken kılıca ustası

savaş meydanlarının kırmızısını getirmezmiş aklına,

birer birer düşen vücutlar

tepelerinde daireler çizen akbabalar

geride ahuzar olanlar kara gözlerinden ağlarken, kimseler bilmezmiş mezarlar henüz çocuklar doğmadan kazılırlar,

“Hiç yaşanmadi o devirler” demeyin sakın, içersinde dervişlerin olmadı bir zamanmış bu zaman, karşılıksız sevdaların alışgeldik halleri, ve parça parça olmuş yürekleri sağdan soldan toplayıp yeniden yapıştırmaya çalışanlar

sınırları içerisinde savaşların hiç bitmediği o kücük ülkede beklerlermiş