Asit yağıyor, kuzgun rengi geceye Pas tutmuş korkuluklara tutunarak inen çıkmaz ayın müptelası son vuruşmudur bilinmez, yalpa adımlarla gri bir bulut gibi yaklaşıyor yanından geçmekte olduğum otobüs durağına. Beyaz ayakkabıları çamur, liğme paçalı pantalonu haki. Eski bir koku bırakıyor, menşei güzel avrat otundan bile saklı isimlendiremediğim geceye. Neon ışıklarının altında, ben ve çıkmaz ayın son […]
Şiir
Ben hep aradım, aradımda bulamadım. Ne ahir zaman peygamberleri gibi mucizelerim vardı, ne de ben mucizelere inanırdım. Ama yollara düşmedim hiç, kırkaltılık olup yitirmedim aklımı, üç vakitleri saydım, sayarken uyuya kaldım, sabah olmuş uyandım yanımda sen vardın. Ben ki daha önce şükretmemistim, sayende onuda yaptım.
“Ah” dersin, aglarsin, annendir uzaginda olan, bir nefeslik mesafe degildir, yaninda olamazsin. Seneler gecmistir baba evinden ayrilali, yalnizsindir ama bunu bile konusamazssin. Tek basinalik bir nehir misali, ne kenarindan yalayip da gectigin agaclar aynidir ne de kiyilarinda bekleyenler. Sen akarsin, geride biraktiklarin ise annendir babandir.
Kucucuk paralara, uzerlerine sinmis eski sahiplerinin kokusu ile satilmayi bekleyen, yeniden satin alindiklarinda ise baskalarina ait anilarida beraberlerinde getiren kuf kokulu… toz ile uyutulmus bir avuc eski. Ve artik var olmadiklari dusunulen bir cok seyin hala “biz de variz” diye fisildastiklari kohneden hallice dort duvar. Zeytin ağacı gibi yasli ve gururlular, yaşadıkları, ve parantez içinde […]
