Farkında olmadan ruhuna kök salmış aklım. Kül ile toz,  tek ile çok. Göz göre göre soluduğum hava. Bir erkeğin bir kadına yazdığı manifestodur bunlar, kimileri şiir der, sakın öyle hafife alma. Hadi ulaş bana artık, kötü bir haber almış gibi hevessiz uyuduğum yatakları gelip de yakmanı bekliyorum. . . .

Ben kimbilir neler istedim sizlerden, kimbilir hangi yanlış yollar da kırdım kalbinizi. Dik başlıyım biraz, biliyorum, bu yüzden bulamadım işte yüzyirmidörtbin peygamberin söz verdiği arınmayı. Vardığım nokta varlığımın ruh temizliği. Sayısız kadınların gülüşlerinde kaybettiğim kendimi bulmaya yakın. Say deseniz sayamam ama. Gece tarifesi bir hayat bu, avlusunda gölgeler dolaşan. Ah benim deli akan kanım. Azar […]

İçimden geçiyor ama çıkmıyor ağzımdan. Fakir semtlerin ayazı var üzerimde. Şimdi kapıyı açsam seni görsem. Uzak olmak ruha yaramıyor. Bana biraz gelsen o bulaşıcı gülümsemenle. Velasıl kerim sen biraz Kuzguncuk ben biraz Balat.

Ten görür ama kulak duymaz, afacan bir ayna ışığıdır gözlerini kamaştıran. Sahisi sahtesi, içteni dıştanı sarıp sarmalanırsın. Ama ah o kulaklar yok mu o kulaklar, onlar halâ duyamazlar. Soğuktur dışarısı, dünden kalan yangının külleri uçuşur senin içinde. Kendi kendine mırıldanırsın ” ne kadar da sessiz lan burası”. İşte o mırıldanmalar yok eder  “bir içim su” […]

Bu çağın tanığıyımdır ben. Düşünmeye başladığım zaman hayatı deşifre ederek yazarım. Bildiklerimi susarım, sustuklarımı kusarım. Yok hükmündedir okuduklarınız şimdi belki, ama evvel zaman içinde birgün bir bakıvermişsiniz, içerisin de bulunduğunuz gerçekliğin o fazla mahrem kuytularını yazmışım. Yüreğiniz ağrır okudukça yazdıklarımı, lakin ben sadece gördüklerimi anlatırım.

herkes asık olma yaslarını gectigimizi soyluyor. ben onlardan degilim. ama ben bana bir adım gelemeyene on adım kosma yaslarını gectim. bir adım gelsen. keske bir adım gelsen.    

Gelgelelim, örtmez üzerini gece, esrar kokulu ara sokaklar da. Kimi seni takip eder, kimiyse ruhun gibi derbeder. Sarmaşık gibi akarken bedeninden aşağı zencefil rengi vücut sıvısı, önce gök üzerine düşer sonra yer altından kayar. Liğme olan beynin, sokak lambası altında… boynu bükük cumbalara şiirler yazamaz. Istenmeyen insanların köhne krallığıdır burası. Ah kenar mahalle havası, mis […]