Yakin zamana kadar konusuyorduk onunla. Sonra ne olduysa kopuverdik.Zaman gecti… belki bir iki ay, belki de üc emin degilim. Gecen sabah, tam olarak iki gun once mesaj atti. Nasilsin? Diye. “Iyiyim!” Dedim. O da cogumuz gibi isini kaybetmis. Evde saç kesiyormus. Hepimizin ortak derdi ayakta kalabilmek. Sac kesimine ihtiyacim yoktu aslinda ama kabul ettim teklifini. Ha unuttum mesajinda sacimi kestirmek isteyip istemedigimi sormustu.Kapiyi calmadan once mesaj attim ona “asagidayim” diye.Kolsuz bir bluz ve mavi bir taytla indi asagi elinde tuttugu kopegiyle. “Biraz dolasalim mi? Henuz cikmadi bu disari bugun.” “Olur” dedim. Basladik yurumeye. Ayrildigim insanlar hakkinda arabesk olmamayi ogrendigimi saniyorum. … Continue reading Yürümek, baba, saç kesimi ve eski kadın.

Kimi geceler, bütün ışıklar söndüğünde mi gelir o şahmeran gibi uzun mezar kokusu?Korkarak yüzlesirken kendimle, ben Tolga, ağır ağır tükenir aklıma her daim gelen o cakası bol cümleler.Ne saatim tıklar o vakit, ne de vakit sahiden vakittir.Alkol ile duman bir olup akarken ruhumdan dantel işli gecenin kenarlarına,ne tükenmeler adam akıllı yaşanır,ne de tükenmişlikler can ile aşka katılır.Yüce bir şehrin, asar olmuş borç defteri gibi tütün renkli sokaklarında, ağır ağır bitiyor annemden duyduğum efsunlu masallar.Sen sevgili,agâh et beni,kan et,canım sana feda,ama kanun edenler masallarda bile kötü anılır. Continue reading Bunu burada saklayalım.